Kurpianka w wielkim świecie: Rok 2023 za nami. Moje podsumowanie

W tym roku zdjęłam z siebie presję, że podsumowanie musi się ukazać już zaraz, już na początku roku, co w połączeniu z intensywnym pierwszym kwartałem sprawiło, że podsumowaniem 2023 r. publikuję w kwietniu. Ale to przecież nie problem! Podsumowanie, wzorem poprzednich lat, wrzucam na bloga, by z dystansem spojrzeć na to, co za mną, co udało się osiągnąć, a co może nie wyszło tak jak planowałam (to też jest ok!). Takie zestawienie robię głównie dla siebie, blog to przecież mój pamiętnik.

Czy udało się zrealizować cele na 2023 r.? Z czego jestem najbardziej dumna? Co mi dał, czego nauczył miniony rok? Zapraszam!

Opowieść podzieliłam na kilka płaszczyzn, ale kolejność nie odzwierciedla moich priorytetów. Skoro to blog regionalny, zaczniemy od regionaliów. Traktuję je jako jedną z moich kilku prac, dlatego opowiem też o pracy w szkole i innych aktywnościach. Podjęłam też refleksję nad zagadnieniami międzydziedzinowymi oraz życiem prywatnym. W każdej płaszczyźnie wskazałam, co uważam za największy sukces. Taką konstrukcję wpisu przyjęłam w zeszłym roku, w tym powtarzam, bo się dobrze sprawdziła.

Zapraszam do lektury, a potem dzielenia się w komentarzach Waszymi radościami, podsumowaniami, inspiracjami i lekcjami z 2023 r.!

Praca regionalna

1. Social media i blog

na blogu jest (łącznie z tym tekstem) 606 wpisów, z czego 32 opublikowałam w 2023 r.;
najwięcej postów napisałam w marcu (6), najmniej w listopadzie (1), w pozostałe miesiące były to 2 lub 3 wpisy;
blog ma grupę na Facebooku, która gromadzi 963 osoby;
prowadziłam 3 fanpage'e regionalne: Kurpianka w wielkim świecie, Kapliczki, figury i krzyże przydrożne w gminie Jednorożec, Kurpie w Warszawie, współprowadziłam 7 stron: Kurpie Białe – historia, kultura, dziedzictwo, Rada Dziedzictwa Regionalnego w Przasnyszu, Rocznik Przasnyski, Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Krasnosielckiej, Stowarzyszenie „Przyjaciele Ziemi Jednorożeckiej”, Śpiewu Przyczyna, Kurpiowska Wspólnota Pieśni;
fanpage blogowy obserwuje ok. 6,7 tys. osób;
fanpage kapliczkowy obserwują 2,3 tys. osób;
fanpage białokurpiowski obserwuje 7,1 tys. osób i ta strona zaliczyła największy przyrost odbiorców i odbiorczyń;
mój Instagram śledzi ponad 2,5 tys. osób.

2. Publikacje (wydane i planowane)

moje teksty ukazały się na portalu Historia:Poszukaj oraz na stronie Fundacji Totalizatora Sportowego, gdzie napisałam 18 tekstów z serii Z kobietami-patriotkami. Historie;

w „Głosie Gminy Jednorożec” opublikowałam 3 teksty reporterskie i 4 historyczne/etnograficzne;

teksty z bloga przedrukowano w „Krasnosielckim Zeszycie Historycznym” (ten: KLIK) i w „Zeszytach Kolneńskich” (ten: KLIK);

zrealizowałam zlecenia na teksty: dla Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk (rys historyczno-etnograficzny Kurpiów Zielonych i Kurpiów Białych; biogramy śpiewaków i śpiewaczek z obu puszcz), dla samorządu województwa mazowieckiego (opis obu puszcz, ich historii i dziedzictwa) oraz Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi i Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (portal Dziedzictwo Wsi Polskiej, teksty etnograficzne o obu puszczach);

napisałam 44 biogramy do II tomu leksykonu Ziemia wyszkowska i Puszcza Biała – kto był kim;

na blogu ukazały się opracowania na temat Marii Ludwiki z Krasińskich Czartoryskiej, o edukacji regionalnej w Polsce, o kościołach Kurpiowszczyzny, zwyczajach Kurpiów Zielonych w okresie od karnawału oraz zwyczajach i tradycji Kurpiów Białych w okresie letnim, NSZ w gminie Jednorożec, leśnych miasteczkach na Kurpiach z okresu I wojny światowej.

Bardzo cieszy mnie to, że opracowałam dwa cykle tekstów: na temat dawnych wsi na terenie dzielnicy Mokotów w Warszawie oraz nt. regionalistek z różnych części Polski i ich pracy. Oba wymagały dużo pracy (pierwszy archiwalnej oraz terenowej, drugi to teksty reportażowe oparte na rozmowach). Cieszą mnie ogromnie teksty dla Fundacji Totalizatora Sportowego, które z jednej strony były związane z promocją programu grantowego, a drugiej strony pozwoliły mi na rozwój w sferze herstorycznej i poznanie niezwykłych kobiet, których historiami mogłam podzielić się z innymi. Jestem też przedumna ze współpracy z IS PAN.

Na wystawie w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, październik 2023 r.

3. Wykłady, prelekcje, warsztaty, spotkania

na ogólnopolskiej konferencji pod hasłem Regionalizm w dobie przyspieszenia technologicznego, politycznego i społecznego na Wydziale Humanistycznym Politechniki Koszalińskiej wzięłam udział w debacie otwierającej konferencję (mówiłam o edukacji regionalnej w Polsce) i wygłosiłam referat pt. Edukacja regionalna w szkole. Doświadczenia i praktyka (mówiłam o Wikipedii i aplikacji ToTuBy); byłam też członkinią komitetu organizacyjnego konferencji;
wygłosiłam prelekcje: o Kurpiach Zielonych dla słuchaczek i słuchaczy Uniwersytetu III Wieku w Legionowie, o jednorojskim stroju kurpiowskim na konferencji RE:formy w stroju w Instytucie Myśli Polskiej w Katowicach, o (nie)dawnych kurpiowskich zwyczajach związanych ze śmiercią i pogrzebem na EtnoZaduszkach w Zbójnej.

4. Działalność w organizacjach pozarządowych

byłam delegatką Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego Oddział Północno-Mazowiecki w Ciechanowie na Walne Zebranie Delegatów w Nowym Sączu;
jako wiceprezeska Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Krasnosielckiej współprowadziłam Spotkanie Miłośniczek i Miłośników Historii Regionalnej w Karolewie;
wzięłam udział w Walnym Zebraniu Sprawozdawczo-Wyborczym Stowarzyszenia „Przyjaciele Ziemi Jednorożeckiej” i ponownie zostałam wybrana do zarządu (kadencja 2023–2028) w tej samej funkcji (członkini zarządu);
z ramienia SPZJ zorganizowałam uroczystość patriotyczną w Lipie poświęconą pamięci członkiń i członków Narodowych Sił Zbrojnych w gminie Jednorożec i Ruchu Oporu Armii Krajowej;
byłam członkinią Rady Redakcyjnej „Rocznika Przasnyskiego” oraz redakcji „Głosu Gminy Jednorożec” oraz współredaktorką „Krasnosielckiego Zeszytu Historycznego”;
zrobiłam korekty tekstów w 4 numerach „Głosu Gminy Jednorożec”, w „Roczniku Przasnyskim” i w jednym numerze „Krasnosielckiego Zeszytu Historycznego”;
pracowałam wolontariacko w Stowarzyszeniu Wikimedia Polska jako członkini zarządu.

5. Obecność w mediach

historię lokalną popularyzowałam w TVN24, Radiu dla Ciebie, TVP Kultura, Radiu Kolor,
udzieliłam wywiadu Tygodnikowi Interia;
byłam bohaterką podcastu ARTYWISTKI;
Fundacja Wspomagania Wsi zaprosiła mnie do rozmowy wokół książki Chłopki. Opowieść o naszych babkach Joanny Kuciel-Frydryszak: KLIK.

We Wrocławiu, czerwiec 2023 r.

SFERA ZAWODOWA NR 2 (SZKOŁA)

1. Zajęcia i dodatkowe aktywności

korzystałam z wypracowanych metod, by udoskonalić zajęcia, próbowałam nowych rozwiązań, inspirowałam się tym, co czytałam, i działaniami osób, które obserwuję online, używałam rozwiązań cyfrowych, stawiałam na kompetencje 4K (kreatywność, kooperacja, komunikacja, krytyczne myślenie) i starałam się pracować w oparciu o cykl Kolba;
realizowałam zajęcia na poziomie podstawowym: „normalne”, interdyscyplinarne (nauka o kodach kulturowych, język polski i historia) oraz modułowe (Trwałość przeszłości, Cywilizacja i Miasto) oraz zajęcia z rozszerzonej historii;
angażowałam się w życie szkoły (edukacja filmowa, proces rekrutacyjny, EKO rowerowe, bal maturalny, inne);
przygotowałam ucznia Alexandra Bonieckiego do Olimpiady Historycznej (w styczniu br. awansował do finału!);
zorganizowałam wyjazd do Wrocławia dla rozszerzenia i chętnych;
brałam udział w spotkaniach zespołu wychowawczego i modułowego, w radach pedagogicznych i szkoleniach, w wewnętrznych dniach otwartych (wywiadówkach) i dniach otwartych dla planujących się u nas uczyć i ich rodziców
prowadziłam szkolny fanpage i Instagram.

Jestem dumna, że podejmuję nowe wyzwania, ale i mam coraz więcej luzu w tym, co robię na co dzień. Oddałam klasę i wzięłam nową – pierwszy raz mam współwychowawstwo, tzn. dwie wychowawczynie na całą klasę. To wyzwanie, ale mam dobrą partnerkę.

Z przyjaciółką Tosią Siatkowską oraz uczniem Alexandrem Bonieckim w I SLO „Bednarska” w Warszawie, gdzie pracuję, listopad 2023 r.

2. Projekty

opiekowałam się projektami realizowanymi w naszej szkole w ramach olimpiady Zwolnieni z Teorii;
zaangażowałam się w wymianę międzynarodową w ramach projektu European School Network: Never Again;
byłam w Finlandii na obserwacji pracy (Erasmus dla nauczycielstwa) oraz na międzybednarskim wyjeździe do Wrocławia na zaproszenie Konsula Honorowego Indii w Polsce.

W tej sferze największym sukcesem są dwie kolejne edycje wikiprojektu „(Nie)znane kobiety Wikipedii” w ramach PROtygodnia dla klas 3. Kolejne kilkadziesiąt osób uczących się w mojej szkole zajęło się Wikipedią. Rozmawialiśmy o słowie HERstoria i jego znaczeniu, poznawaliśmy herstorie rodzinne i regionalne, mówiliśmy o języku, którym opisujemy kobiety, widzieliśmy różne wystawy. Każda edycja to edyton: wprowadzenie do zasad Wikipedii, szkolenia i kilkudniowe pisanie. Wiosną pisaliśmy hasła o Induskach, jesienią skupiliśmy się na kobietach w STEM. Efekty obu edycji projektu można zobaczyć tutaj: KLIK.

3. Współprace

zaprezentowano efekty programu „Cyfrowa Historia”, nad którym pracowałam na zaproszenie Fundacji Szkoła z Klasą;
dla nauczycielstwa z całej Polski na zaproszenie Centralnego Domu Technologii zrobiłam webinar pt. Digitalizacja zbiorów i wykorzystanie ich na lekcji;
na zaproszenie Fundacji na rzecz Wielkich Historii planowałam Wirtualne Muzeum Polskiego Państwa Podziemnego.

Jestem dumna ze współpracy i efektów programu „Cyfrowa Historia”. Uwierzyłam w swoje kompetencje, zobaczyłam siebie oczami innych.

W przerwie rady pedagogicznej w Rewita Rynia, czerwiec 2023 r.

DZIAŁANIA NA POGRANICZU POWYŻSZYCH SFER

1. Archiwistyka społeczna

na stronie Jednorożeckiego Archiwum Społecznego udostępniłam materiały archiwalne;
odebrałam od ofiarodawców i ofiarodawczyń artefakty do JAS;
cieszyłam się z umieszczenia w Podręczniku dla archiwistów społecznych przykładu Jednorożeckiego Archiwum Społecznego, którym kieruję, oraz przywołania moich aktywności jako dobrego wzorca promocji projektów archiwalnych.

3. Tradycja w formie żywej, spotkania regionalne

uczestniczyłam w spotkaniach Kurpiowskiej Wspólnoty Pieśni – grupy Kurpianek, które w Warszawie pielęgnują tradycje śpiewacze, rozmawiają, tworzą społeczność, ale też jeżdżą w teren (byłyśmy w Bandysiach u Antoniny Deptuły, Marianny Kuty i Bronisławy Świder, czyli Bandysionek);
wzięłam udział w Herodach we wsiach Zdunek, Zalesie, Myszyniec i Wolkowe;
uczestniczyłam w Festiwalu Wszystkie Mazurki Świata w Warszawie i w Kurpiowskim Taborze Tam pod Borëm w Zdunku;
współzałożyłam trio śpiewacze Śpiewu Przyczyna, z którym zgłosiłam się na konkurs Stara Tradycja i zaśpiewałam na Wiankach w Krakowie, a przede wszystkim zgłębiałam muzyczne tradycje Puszczy Zielonej;
podczas uroczystości z okazji pięćdziesięciolecia Klęcinianek w Główczycach dostałam medal przyjaciółki zespołu.

Interakcja z innym człowiekiem to jest to, co daje mi radość i siłę. Cieszę się, że tyle jej było w zeszłym roku i często dotyczyła tradycji regionalnych.

Z przyjaciółkami Magdaleną Samsel i Joanną Turek (Śpiewu Przyczyna) podczas nagrań na konkurs Stara Tradycja na Powiślu, marzec 2023 r.

5. Wikimedia

wzięłam udział w Wiosennym Zlocie Wikimedian i Wikimedianek w Krakowie oraz Walnym Zebraniu Członków i Członkiń WMPL w Olsztynie;
uczestniczyłam w zebraniach zarządu na żywo i online, w wyjeździe pracowniczo-zarządowym oraz procesach rekrutacyjnych na wakujące stanowiska, wzięłam udział w szkoleniu antymobbingowym dla zespołu WMPL;
zaangażowałam się w akcję (Nie)znane kobiety Wikipedii 2023: weszłam do komitetu organizacyjnego, poprowadziłam dyskusję webinarową pod hasłem Opowieści na miarę czasów. Moc HerStorii?!, wzięłam udział w live'ie nt. akcji na profilu @pytam_grzecznie na Instagramie, przeprowadziłam szkolenie z edytowania Wikipedii dla Towarzystwa Miłośników Historii;
w ramach współpracy WMPL z Fundacją Muzeum Historii Kobiet opowiedziałam o przeciwdziałaniu gender gap w polskojęzycznej Wikipedii, zrobiłam trzy szkolenia online dla uczestniczek i uczestnika kursu „Co Wy o nich wiecie?” oraz napisałam tekst do podręcznika podsumowującego kurs;
prowadziłam warsztaty o Wikipedii w edukacji podczas Światowego Kongresu Kopernikańskiego w Toruniu i w Koszalińskiej Bibliotece Publicznej, a dla Centrum Edukacji Medialnej w Kielcach zrobiłam webinar pod hasłem Wikipedia dla nauczycieli – szansa czy wyzwanie? i napisałam tekst do publikacji podsumowującej cykl webinarów organizowanych z WMPL;
na III Dniu Etnografii, Etnologii i Antropologii Kulturowej w Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny" w Chorzowie opowiedziałam o projekcie projektu Wikipedia na Kurpiowszczyźnie, a w lipcu współorganizowałam jego drugą edycję. Efekty tego ogromnego przedsięwzięcia znajdziecie na stronie projektu: KLIK;
wzięłam udział w spotkaniu i szkoleniu dla wikitrenerów i wikitrenerek oraz w warsztatach antydyskryminacyjnych dla społeczności Wikimediów;
współreaktywowałam warszawskie wikispotkania i wzięłam udział w dwóch (w mojej szkole);
o Wikipedii w różnych ujęciach mówiłam w mediach: w Radiu Zet, w Wysokich Obcasach, w Radiu dla Ciebie (o AI i o Kurpiach), w podcaście Kultura u podstaw;
przygotowałam teksty i sprawdzałam pod kątem redaktorsko-korektorskim Biuletyn WMPL;
w bibliotece przy ul. Koszykowej uczestniczyłam w biciu Rekordu Guinnessa w najdłuższym edytowaniu Wikipedii (udało się!);
rozwijałam się jako wikipedystka: w rankingu wikipedystów i wikipedystek za 2022 r. zajęłam 53 miejsce pod względem liczby napisanych artykułów (skok z 70 miejsca w 2021 r.) oraz 5 (sic!) pod względem liczby dodanych bajtów (skok z 60 miejsca);
wzięłam udział w akcjach tematycznych (Tydzień Artykułu Indyjskiego III), uczestniczyłam w projektach cyklicznych takich jak (Nie)znane kobiety Wikipedii, CEE Spring, Wikipedia:1Lib1Ref wiosna 2023, BATUTA 2023 oraz stałych projektach (Wikiprojekt:Kobiety, Wikiprojekt:EtnoWiki);
napisałam 33 biogramy kobiet, a 4 rozbudowałam, z haseł kurpiowskich napisałam 3 kobiety kobiet, 3 mężczyzn, 2 hasła o zespołach regionalnych i 3 hasła etnograficzne (o strojach kurpiowskich i hafcie białokurpiowskim), rozbudowałam 38 różnych haseł (głównie związanych z Puszczą Białą) – wszystkie można zobaczyć na moim koncie;
w tzw. czywieszu na stronie głównej Wikipedii pojawiły się 4 hasła, które napisałam i 2, które rozbudowałam – szczególnie jestem dumna z opracowania nt. dekolonizacji muzeów;
mam na koncie pierwszy Artykuł na Medal (czyli hasło na Wikipedii najwyższej możliwej jakości) i jest to hasło Kurpie Białe;
otrzymałam 13 gwiazdek, czyli wyróżnień-podziękowań za udział w edytonach i tygodniach tematycznych oraz wsparcie zespołu WMPL;
udostępniłam kilkaset moich zdjęć na Wikimedia Commons, z których wiele ilustruje różne hasła albo dokumentuje wikimediowe aktywności.

Najbardziej dumna jestem z różnorodnych aktywności, jakości napisanych/rozbudowanych haseł, przyrostu haseł na temat Kurpi Białych oraz ze skali i efektów projektu „Wikipedia na Kurpiowszczyźnie”.

Z byłem wychowankiem, wikipedystą Adamem Rudnickim, w czasie bicia Rekordu Guinnessa w najdłuższym edytowaniu Wikipedii w Bibliotece m.st. Warszawy przy ul. Koszykowej, wrzesień 2023 r.

SFERA PRYWATNA

Dużo czytałam w temacie psychoedukacji. Chodziłam na superwizję nauczycielską. Kontynuowałam proces diagnozy na spektrum autyzmu. Byłam pod stałą opieką lekarsko-psychologiczną. Dzięki testowi według talentów Gallupa poznałam swoje mocne strony, ale i trudności, jakie mogą wynikać z mojego sposobu funkcjonowania. Starałam się dobrze wykorzystać tę wiedzę. Zrezygnowałam z doktoratu, choć nie wykluczam, że do niego wrócę. Postawiłam na relacje: dużo czasu spędzałam z bliskimi, umocniłam więzi z najważniejszymi dla mnie osobami. Dzięki wsparciu bliskich przetrwałam naprawdę trudne chwile. Nauczyłam się oddzielać pracę od odpoczynku i znajdować na niego czas. Zauważyłam wartość w relaksie. Robiłam rzeczy pożyteczne i przyjemne. Sporo czytałam. Byłam kilka razy w teatrze i kinie, na wystawach i spotkaniach autorskich. Wyjechałam za granicę, na koncert i na spotkanie modlitewne (oba na stadionach, co dawniej mnie przerażało). Lepiej zarządzałam czasem. Ćwiczyłam odpuszczanie i priorytetyzowanie.

Cieszę się, że ten rok za mną, bo był intensywny pod wieloma względami. Dał mi mnóstwo pięknych i satysfakcjonujących chwil. Jestem wdzięczna za to, jakie mam życie. Jestem zadowolona, że sama je kształtuję. Chciałam być zdrowa i szczęśliwa. Nad obiema sprawami cały czas pracuję. Jestem bardziej zadowolona z efektów w drugiej z tych sfer. W pierwszej mam jeszcze co nieco do zrobienia.