ŚWIĄTKI W GMINIE JEDNOROŻEC: Kto i jak wykonywał przydrożne obiekty sakralne?

Jednym z pytań, jakie zadawałam sobie podczas prowadzonych przeze mnie badań nad małą architekturą sakralną w gminie Jednorożec (2014-2015), zakończonych wydaniem książki Kapliczki, figury i krzyże przydrożne w gminie Jednorożec, było pytanie o twórców, metody i materiały, z jakich wykonywano przydrożne obiekty sakralne. W tym wpisie pragnę podzielić się z Wami wynikami moich poszukiwań, opartymi zarówno na literaturze przedmiotu, jak też na badaniach terenowych czy wywiadach z mieszkańcami. Opis uzupełniam o przykłady dotyczące wybranych obiektów z terenu mojej małej ojczyzny. W artykule pomijam temat renowacji, zmiany formy i przebudowy obiektów sakralnych, które można znaleźć przy drogach. Zagadnienie zaprezentuję w kolejnym wpisie z tej serii.

MAŁA OJCZYZNA: Strój kurpiowski z Jednorożca na początku XX w.

Stroje ludowe stanowią jeden z ważniejszych wyznaczników tożsamości regionalnej. Jednym z regionów Polski, w którym jest ona wyjątkowo silna, są Kurpie Zielone. Dawniej różnice w stroju występowały nie tylko między ubiorami różnych grup społeczno-zawodowych (bartnicy, strzelcy), ale też między mieszkańcami i mieszkankami różnych części Zagajnicy. Widać to do dziś, niemniej przypadek mojej rodzinnej wsi, czyli Jednorożca, jest wyjątkowy. Na podstawie zachowanych zdjęć i literatury przedstawię, w jaki sposób strój kurpiowski Puszczy Zielonej w odmianie z Jednorożca jest typowy dla regionu, a jednocześnie charakterystyczny dla tej właśnie wsi.

MAŁA OJCZYZNA: Maciej z Przasnysza, tzw. Mistrz Główek Anielskich

Gdy zaczniemy szukać wybitnych osobistości pochodzących z terenu naszej małej ojczyzny, a zasłużonych dla kraju, im dalej w przeszłość, tym trudniej. Ale okazuje się, że byli wśród nich też osoby spoza stanu szlacheckiego, a takie ciężej znaleźć. Należał do nich XVI-wieczny introligator, Maciej z Przasnysza. 

Zapraszam dziś na rozszerzoną wersję jednego z moich felietonów, który ukazał się 31 V 2017 r. w "Kurierze Przasnyskim". Opowieść uzupełnia ciekawa ikonografia. 

FOLLOW ME ON INSTAGRAM #35

Nawet się nie zorientowałam, a tu już czerwiec. Wraz z 1 czerwca minął mój trzeci rok na Instagramie. Tyle wspomnień! Tyle chwil zaklętych w zdjęciach! Tyle wzruszeń i przygód! Za to właśnie lubię ten rodzaj social media. Jak wyglądał ten czas na ostatnio dodanych fotkach? Zapraszam!