Choć ostatnio mam mniej czasu na promocję moich projektów i pracę naukową, od ostatniego postu tego typu minęło tyle czasu, że udało mi się zebrać wystarczającą liczbę materiałów, którymi chcę się podzielić. Zapraszam na kolejny post, w którym prezentuję medialne wzmianki o moich projektach. Tym razem piszę też o moich artykułach oraz publikacjach, w których zostałam zacytowana.
1. Moje artykuły
a) W styczniu napisałam krótki tekst dla czasopisma "Samorządność", wydawanego przez Mazowiecką Wspólnotę Samorządową. Dotyczył święta Trzech Króli na Kurpiach. W wersji online możecie go przeczytać tutaj: KLIK.
b) W lutym dotarła do mnie wyjątkowa przesyłka z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jest publikacja pokonferencyjna, w której wydrukowano mój artykuł. Jestem z niego bardzo dumna, ponieważ opisuję w nim jedne z najcenniejszych znanych mi źródeł do dziejów gminy Jednorożec, a na pewno jedne z najbardziej obrazowych - są to fotografie z 1914 r. autorstwa Aleksandra Macieszy. Jako że jestem związana umową z wydawnictwem, nie mogę udostępnić artykułu w Internecie w przeciągu roku kalendarzowego od publikacji, ale dzielę się zajawką oraz streszczeniem. Zainteresowanych lekturą zapraszam do kontaktu, podzielę się tekstem. Jeśli chcecie, mogę też w syntetycznej formie opisać wnioski z analizy tych zdjęć na blogu. Dajcie znać!
2. Cytowania
a) Na początku lutego zaopatrzyłam się - dzięki uprzejmości Piotra Kaszubowskiego z Muzeum Historycznego w Przasnyszu - w katalog wystawy "Zwykli niezwykli. Kult świętych w diecezji łomżyńskiej", która pokazywana była w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce i Muzeum Historyczne w Przasnyszu, gdzie widziałam wystawę. Zainteresowała mnie m.in. tym, że wśród eksponatów były zdjęcia kapliczek oraz figury z nich pochodzące. Co więcej, katalogowi towarzyszy kilka bardzo ciekawych artykułów, m.in. ten, którego kilka wybranych stron prezentuję. Prof. Janusz Hochleitner z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie napisał o kulcie św. Jana Nepomucena na Kurpiach. Jest mi tym milej czytać ten artykuł, że Autor powołał się na moje ustalenia na temat wizerunków tego świętego na terenie pow. przasnyskiego, które może przeczytać m.in. na moim blogu: KLIK. Moje ustalenia zostały przywołane w 5 na 71 przypisach obok takich autorytetów, jak Adam Chętnik, Jacek Olędzki czy Adam Białczak. Czuję się zaszczycona!
Nie byłabym jednak sobą, gdybym uważnie nie przeczytała artykułu i nie zapoznała się z publikacją. Niestety wydawcy powtórzyli pomyłkę z wystawy: jeden z obiektów, ukazany na zdjęciu, został błędnie podpisany jeśli chodzi o lokalizację, na co zwracałam uwagę już w październiku zeszłego roku: KLIK.
Poza tym prof. J. Hochleitner, korzystając z mojej pracy, nie poczynił odpowiedniego rozróżnienia na obiekty we wsiach kurpiowskich i niekurpiowskich na opisywanym przez mnie terenie. Przywołuje np. - przypomnę, w artykule o kulcie św. Jana Nepomucena NA KURPIACH - ustalenia z Wielodroża, Leszna (gm. Przasnysz) czy Krzynowłogi Wielkiej (gm. Chorzele), które NIE SĄ miejscowościami leżącymi na Kurpiach. Warto o tym pamiętam przy lekturze artykułu.
Zainteresowanych odsyłam do publikacji. Można ją nabyć w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce.
b) Łukasz Gut w najnowszym, 30 numerze "Zeszytów Naukowych Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego" pisze o Stachu Konwie, a dokładniej o jego imieniu. Skąd się wzięło i czy jest prawdziwe? Tego dowiecie się z lektury artykułu, którego dwie pierwsze strony prezentuję. Dziękuję Autorowi zacytowanie mojego artykułu (tego: KLIK), bardzo mi miło!
3. Moje projekty w mediach
a) W jednym ze styczniowych numerów "Tygodnika Przasnyskiego" Michał Wiśnicki po raz kolejny wspomniał o mojej pracy, polegającej na upamiętnieniu przydrożnych obiektów sakralnych w gminie Jednorożec. W trzeciej części przewodnika po pomnikach w pow. przasnyskim napisał m.in.: Ten etap wędrówki po historii powiatu zaczniemy od najbardziej kurpiowskiej z gmin, czyli od Jednorożca. Nie ma co przy tym wyważać otwartych drzwi i opisywać kapliczek, które zostały drobiazgowo spisane przez Marię Weronikę Kmoch (o tej publikacji pisaliśmy już wiele razy). Dlatego teraz skupimy się na nieco innych obiektach niż kapliczki – choć nie mniej wartych uwagi. Następnie zaś odwiedzimy podprzasnyskie wsie w poszukiwaniu ciekawych obiektów kultury. Dziękuję za wzmiankę!
b) W drugiej połowie stycznia miałam zaszczyt wziąć udział w audycji w Dwójce Polskiego Radia. Było to pokłosie spotkania, jakie zorganizowała moja Sekcja Historii Regionalnej SKNH UW dzień wcześniej. Wygłosiłam prelekcję na temat warsztatu regionalisty, podpowiadając, jak badać historię regionalną. Z tej okazji redaktor Piotr Kędziorek zaprosił mnie do studia na audycję "Źródła. Magazyn kultury ludowej", gdzie opowiadałam o wielu rzeczach: o Sekcji, o Jednorożcu, o Kurpiach, o pracy historyka-regionalisty, o współistnieniu etnografii i historii, o książce Kapliczki, figury i krzyże przydrożne w gminie Jednorożec, o figurach na Kurpiach, o zwyczajach związanych z przydrożną architekturą sakralną, o wykorzystaniu historii lokalnej w pracy nauczyciela... Całość możecie odsłuchać na stronie radia: KLIK.
c) A ostatnio udzieliłam wywiadu dla Łukasza Guta, który prowadzi fanpage i blog "Kurpie - historia i trwanie". Całość możecie przeczytać na blogu: KLIK. Z tekstu dowiedzie się m.in. o tym, jakie wydarzenia historyczne związane były z krzyżem z 1892 r., stojącym w centrum Jednorożca oraz dlaczego uważam, że kapliczki, figury i krzyże należy chronić. Wywiad dotyczy specyfiki małej architektury sakralnej na Kurpiach.
4. Mój biogram w słowniku!
Na koniec dzielę się wyjątkową wiadomością! Na początku grudnia 2016 r. ukazał się Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny XX-XXI wieku. Część druga autorstwa dr. Stanisława Pajki. Jest to kontynuacja słownika wydanego w 2008 r., gdzie autor umieścił 2001 biogramów. W nowym wydawnictwie znalazło się ponad 390 biogramów, w tym... ten, który widzicie poniżej. Mój biogram. W słowniku biograficznym poświęconym regionowi kurpiowskiemu. Wyobrażacie sobie!? Choć muszę zaznaczyć, że część informacji się zdezaktualizowała (prace nad słownikiem trwały bardzo długo, stąd i biogram ma już kilka miesięcy).
Bardzo dziękuję Autorowi za propozycję włączenia mojego nazwiska do - jak napisał Tadeusz Kruk w poście prezentującym wydawnictwo - spisu przedstawicieli różnych profesji i ludzi o różnych zainteresowaniach, wykształceniu, statusie społecznym czy tzw. pochodzeniu, którzy swoją postawą i dokonaniami zapisali się na trwale w historii swojej „małej ojczyzny”. Czuję się wyróżniona tym, że mogłam się znaleźć w takim gronie.
Bardzo polecam obie części słownika - dla pasjonatów, badaczy i ludzi z regionu kurpiowskiego lub nim zainteresowanych to nieocenione opracowanie!
Cieszę się z tych małych osiągnięć! Wam również życzę mnóstwo miłych chwil, w których czujecie, że Wasza praca, Wasze działania są wartościowe.
Do następnego!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz