Kurpianka w wielkim świecie: MAŁA OJCZYZNA: Ochotnicze Straże Pożarne w gminie Jednorożec

W dzisiejszym wpisie wracam do tematu, jaki podjęłam w październiku zeszłego roku. Opisałam wówczas historię OSP w Jednorożcu: KLIK. Dzisiaj zapraszam na zbiorczą historię pozostałych straży pożarnych w mojej rodzinnej gminie. O niektórych wiem więcej z powodu posiadanych materiałów źródłowych czy powiązań rodzinnych, o innych dużo mniej. Zachęcam do uzupełnień! Uhonorujmy w ten sposób tych, którzy od lat, pomimo zmieniającej się rzeczywistości, ochotniczo służą lokalnej społeczności jako strażacy.

1. Budy Rządowe

Jednostkę założono w 1962 r. W budowę strażnicy zaangażowali się wszyscy mieszkańcy, szczególnie Czesław Fronczak. Pierwszymi strażakami byli: Jan Dąbrowski, Stanisław Tabaka, Józef Brzozowy, Kazimierz Płoski oraz Stefan Król. Najstarszym druhem jest Zygfryd Płoski, który służy w jednostce od początku jej istnienia.

Strażacy z tej jednostki nie prowadzą działalności bojowej (posiadają tylko samochód "Żuk"), ale są aktywni: wyremontowali remizę, w której urządzili siłownię dla dzieci i młodzieży, organizują też imprezy kulturalne-sportowe, np. zawody czy zabawy taneczne. W 2012 r. ufundowano sztandar jednostki. Prezesem jest Józef Brzozowy.

Fot. InfoPrzasnysz, 2018.

Przy remizie wystawiono figurę św. Floriana w Budach Rządowych. Na tablicy na postumencie umieszczono napis: "W 55 ROCZNICĘ / ZAŁOŻENIA / OCHOTNICZEJ / STRAŻY POŻARNEJ / BUDY RZĄDOWE / BOŻE BŁOGOSŁAW NAM / MAJ 2017 R.". To fundacja strażaków. Po zakupieniu figurę pomalowała Krystyna Brzozowa, żona prezesa miejscowej OSP. Świątek stoi na postumencie z cegły klinkierowej.

Fot. MWKmoch, 20 VIII 2017

Strażacy z OSP Budy Rządowe biorą udział w warcie honorowej przy Grobie Pańskim w kościele w Jednorożcu. W procesji eucharystycznej noszą relikwiarz św. Floriana.

Fot. MWKmoch, 15 VIII 2016 r.

2. Lipa
W 1928 r. w Lipie powstała Ochotnicza Straż Pożarna. Założycielami byli: Ignacy Pokorski, Antoni Tubis, Adam Wawer i Władysław Zarjewski. W dniu 26 V 1930 r. jednostka witała w Jednorożca prezydenta Ignacego Mościckiego. W dniu 6 VII 1930 r. lipska OSP wzięła udział w uroczystościach z okazji 10-lecia OSP Jednorożec.

Adam Wawer – jeden z założycieli OSP w Lipie w 1928 r. – z żoną Marianną przed domem w Lipie (posesja nr 31). Do dzisiaj dom prawie się nie zmienił. Zbiory Aldony Adamkiewicz.

W 1938 r. zakupiono pierwszą pompę tłoczną, która zachowała się do dzisiaj.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

W 1946 r. wybudowano drewnianą strażnicę, w późniejszym okresie rozbudowywaną. Naczelnikiem OSP w 1948 r. był Stanisław Polakiewicz.

W 1977 r. podjęto decyzję o budowie nowej strażnicy Budowę w czynie społecznym rozpoczęto w maju 1980 r. Było to poważne przedsięwzięcie, ponieważ w tym czasie trwała też budowa kaplicy w Lipie, o której pisałam tutaj: KLIK. Msze św. czasowo odprawiane były w starej remizie. Strażacy pomagali przy budowie, a w dniu poświęcenia kościoła 9 VIII 1987 r. kierowali ruchem pojazdów.

9 VIII 1987 r., strażak z OSP Lipa kierujący ruchem pojazdów przyjeżdżających na poświęcenie kaplicy w Lipie. Źródło: Kronika OSP Lipa.

Prezesem OSP i przewodniczącym komitetu budowy nowej remizy strażackiej był Stanisław Maluchnik. Naczelnikiem zaś wybrano Alfreda Pokorskiego. Skarbnikiem mianowano Wacława Koziatka. W dniu 18 VII 1982 r. oddano do użytku nową remizę. Na uroczystość przybyły jednostki OSP z sąsiednich miejscowości: Bakuła, Baranowo, Grądy, Jednorożec, Karwacz, Leszno, Małowidz, Olszewka, Przasnysz, Ulatowo-Pogorzel.

Rok 1982. Janusz Więcek przy nowej remizie OSP w Lipie. W głębi stary budynek remizy strażackiej. Zbiory Janusza Więcka.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

W dniu 2 V 1998 r. jednostka otrzymała sztandar, ufundowany przez miejscowe społeczeństwo. Uroczystośc połączono z 70-leciem OSP. Funkcję prezesa OSP pełnił wówczas Jan Mikołajewski, naczelnikiem był Zdzisław Gejda.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

Jak w każdej wiejskiej remizie, tak i w Lipie odbywały się zabawy. Tańczyła na nich moja mama, z sąsiedniej wsi Drążdżewo Nowe przyjeżdżał też mój tata.

Rok 2007–2009. Sala taneczna w remizie OSP. Źródło: Kronika OSP Lipa.

Strażakiem w Lipie był mój dziadek Eugeniusz Krawczyk, potem w jednostce działał mój wujek Wiesław Krawczyk.

Lata 70. XX w. Pogrzeb jednego ze strażaków – nad trumną w centrum wsi stoją koledzy z OSP Lipa. Zbiory OSP Lipa. Źródło: Kronika OSP Lipa.

W 2006 r. skład zarzą przedstawiał się następująco:

prezes - Bogumił Piotrowski,
naczlenik / kierowca - Zdzisław Dudek,
skarbnik - Wacław Koziatek,
sekretarz - Dariusz Goździewski,
zastępca naczelnika - Andrzej Suchecki,
gospodarz - Ireneusz Goździewski,
członek zarządu - Zbigniew Pokorski.

W Komisji Rewizyjnej działali: jako przewodniczący Julian Wróbel, jako członkowie Janusz Wysocki i Kazimierz Polakiewicz.

W 2007 r. jednostka otrzymała nowy wóz bojowy Star 266 GBA 2,5/1,6. Poprzedni samochodów marki ŻUK służył przez 20 lat.

3 V 2007 r. Strażacy OSP w Lipie przy ponad dwudziestoletnim wozie ŻUK. Źródło: Kronika OSP w Lipie.

W 2008 r. w związku z rezygnacją B. Piotrowskiego z funkcji prezesa OSP Lipa przeprowadzono wybory. Ich rezultat był następujący:

prezes / kierowca - Zdzisław Dudek,
naczelnik - Zbigniew Pokorski,
skarbnik - Stanisław Maluchnik,
sekretarz - Dariusz Goździewski,
zastępca naczelnika - Andrzej Suchecki,
gospodarz - Ireneusz Goździewski,
członkowie zarządu - Adam Mikołajewski, Grzegorz Piotrowski.

Skład Komisji Rewizyjnej pozostał bez zmian.

W 2008 r. w ramach przygotowań do 80-lecia jednostki strażacy wyremontowali i powiększyli salę gościnną na parterze, zbudowali nową kuchnię i doprowadzili do niej ciepłą wodę. Z okazji rocznicy przy remizie posadzono dąb

15 VI 2008 r. Strażacy z OSP Lipa przy drzewku wyhodowanym z nasiona poświęconego przez papieża Benedykta XVI, podarowanego przez Nadleśnictwo Przasnysz i posadzonego podczas uroczystości z okazji 80-lecia jednostki. Źródło: Kronika OSP w Lipie.

Strażacy z OSP Lipa brali udział w zawodach strażackich na terenie powiatu, w uroczystościach kościelnych w parafii Święte Miejsce i przy kaplicy w Lipie. W procesjach eucharystycznych noszą feretron z figurą św. Floriana, swojego patrona. Odbywają wartę honorową przy Grobie Pańskim w świętomiejskiej świątyni.

15 VI 2008 r. Strażacy z OSP Lipa podczas uroczystości z okazji 80-lecia jednostki z figurą św. Florianą, którą noszą w procesjach eucharystycznych w parafii Święte Miejsce, oraz ze sztandarem jednostki. Zbiory OSP w Lipie.

W 2013 r. remizę rozbudowano, a część zaadaptowano m.in. na świetlicę wiejską. Środki pochodziły z funduszy gminnych i europejskich.

Wyremontowany budynek OSP w Lipie. Fot. MWKmoch, grudzień 2014.

Fot. InfoPrzasnysz, 2018.

Wyremontowany budynek OSP w Lipie - malowidło w sali na parterze. Fot. MWKmoch, grudzień 2014.

Źródło: Kronika OSP Lipa.

W 2016/2017 r. przed remizą w Lipie strażacy postawili figurę św. Floriana oraz pierwszą pompę, której używano w okresie międzywojennym. Figura jest pomalowana na różne kolory przez samych strażaków i ich rodziny. Figurę i pompę ustawiono na granitowych płytach, zamontowanych na postumencie z cegły klinkierowej.

Fot. MWKmoch, 17 VIII 2017

3. Małowidz

W tej miejscowości OSP powstała w 1947 r. dzięki staraniom Stanisława Ludnickiego (pierwszy prezes) i Czesława Piotraka (pierwszy naczelnik). Do jednostki należeli też: Jan Grabowski, Bogdan Ludnicki, Eugeniusz Ferenc, Stanisław Grabowski, Adam Białczak.

Remiza strażacka była miejscem wielu zabaw, uroczystości, wesel, zapustów i innych spotkań dla mieszkańców. Część budynku remizy zajmuje zlewnia mleka.

Fot. InfoPrzasnysz, 2018.

Figurę św. Floriana w Małowidzu wystawiono po 2015 r. Jest cała pomalowano na złoto. Stoi na granitowej płycie, zamocowanej na betonowym otynkowanym postumencie.

Fot. MWKmoch, 20 VIII 2017

4. Olszewka
Jednostka powstała w 1926 r. Wówczas do wsi przybył nauczyciel Karol Synoradzki, który założył OSP i do 1934 r. był jej prezesem. W dniu 26 V 1930 r. jednostka witała w Jednorożca prezydenta Ignacego Mościckiego. Kolejnym prezesem OSP Olszewka został działacz wiejski Franciszek Kossakowski.

Karol i Synoradzki z żoną Zofią z d. Bytnar. Nauczyciele w Olszewce w latach 1926/27 - 1933/34. Zbiory Jadwigi Urbanowicz, córki Synoradzkich.

Strażacy w Olszewce z pompą wodną w 1926 r. Arch. Majewskich. Źródło: J. Grec, Olszewka, "Głos Gminy Jednorożec", 4 (8)/2007, s. 15.

W lipcu 1977 r. do użytku oddano remizę OSP w Olszewce, budowaną w ramach czynu społecznego. Obecnie trwa przebudowa i rozbudowa budynku w celu utworzenia świetlicy wiejskiej.

Źródło: Archiwum Urzędu Gminy w Jednorożcu, Kronika Urzędu Gminy.

Fot. InfoPrzasnysz, 2018.

Figura św. Floriana w Olszewce została wystawiona przez strażaków po 2015 r. Obecny światek to już drugi wizerunek w tym miejscu. Pierwszy, wykonany przez miejscową twórczynię Teresę Młynarską, pochodzącą z Myszyńca, został zniszczony w 2017 r. podczas gwałtownych burz - przewróciło się na niego drzewo. Nowy świątek, stojący na postumencie z czerwonej cegły, także wykonała ta sama osoba. Otoczenie figury jest wyłożone kostką brukową.

Fot. MWKmoch, 20 VIII 2017

5. Parciaki

OSP w Parciakach powstała w 1929 r. Założyli ją: Walenty Mróz, Julian Prusik, ks. Ferdynand Pajewski (prezes OSP) oraz Stanisław Prusik, który był pierwszym naczelnikiem. Pierwszą remizę strażacką wybudowano w niecałe 2 lata. Strażacy sami pozyskali sprzęt gaśniczy, m.in. ręczną pompę wodną. W dniu 25 V 1930 r. jednostka witała w Baranowie prezydenta Ignacego Mościckiego. W dniu 6 VII 1930 r. parciacka OSP wzięła udział w uroczystościach z okazji 10-lecia OSP Jednorożec.

Reaktywacja Straży Ogniowej w Parciakach po II wojnie światowej. Zdjęcie wykonane w 1948 r. Zbiory Czesławy Przybyłek z Parciak.

Jednostka wznowiła działalność w 1948 r. Prezesem został wówczas Stanisław Karaszewski, a naczelnikiem - na 50 lat - Stanisław Kardaś, z inicjatywy którego pobudowano remizę OSP. Jego zastępcą mianowano Stanisława Tabakę, skarbnikiem został Teofil Przybyłek, a sekretarzem - Stanisław Gronowski. Jednostka liczyła wówczas 27 członków. Posługiwano się 3 zaprzęgami konnymi, które obsługiwały 2 beczkowozy o pojemności 200 i 800 litrów oraz transportowały motopompę. Po śmierci Karaszewskiego prezesem w 1949 r. został ks. Józef Wójcik (do 1953).

Po 1956 r. pierwszą oznaką dowartościowania miejscowej straży w Parciakach przez ówczesne władze powiatowe była darowizna samochodu pożarniczego marki Lublin, który po niespełna dwóch latach został odebrany miejscowej straży ze względu na brak odpowiednich warunków do jego garażowania. Wówczas postanowiono zbudować remizę strażacką z garażem. Budynek oddano do użytku w 1971 r., fundując jednocześnie sztandar dla jednostki. W 1980 r. wybudowano w Parciakach nowy zbiornik wodny, a rok później pozyskano lekki samochód pożarniczy "Żuk".

Kolejni po Kardasiu naczelnicy OSP w Parciakach to: Eugeniusz Kuta, Józef Koziatek i Marian Kuta.

Strażacy z Parciak, lata 70. XX w. Zbiory Celiny Perkowskiej.

Uroczystości z udziałem OSP Parciaki. Lata powojenne. Źródło.

Strażacy z OSP Parciaki. Lata powojenne. Źródło.

Wśród ważnych wydarzeń z życia OSP w Parciakach na szczególną uwagę zasługuje udział strażaków z OSP w Parciakach na ogólnopolskiej pielgrzymce Strażaków na Jasnej Górze oraz zabezpieczenie wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Płocku. Ważnym elementem działalności OSP w Parciakach jest również cykliczny udział jednostki w zawodach sportowo-pożarniczych na szczeblu gminy i powiatu.

Obecnie jednostka OSP w Parciakach zrzesza 35 strażaków. W 2008 r. została wzbogacona o średni samochód pożarniczy marki Volvo. W roku 2007 jednostka zakupiła i poświęciła nowy sztandar.

Fot. InfoPrzasnysz, 2018.

6. Połoń
OSP tu założono w 1949 r. dzięki inicjatywie Pietrzaka z Ulatowa-Pogorzeli, który po powołaniu jednostki wielokrotnie szkolił strażaków w Połoni. Pierwszym naczelnikiem OSP był Wincenty Dębek, on również organizował jednostkę. Jego zastępcą był Stanisław Grabowski. Prezesem został Józef Kossak, zaś obowiązki sekretarza pełnił Władysław Antosiak. Członkiem zarządu był Teofil Kossak.

Pierwszy naczelnik Ochotniczej Straży Pożarnej w Połoni, Wincenty Dębek. Źródło: Antosiak Celina, Portrety wsi: Połoń, Głos gminy Jednorożec 3(23)/2011, s. 16.

Pierwsze wyposażenie - sikawkę ręczną, którą przywieźli do wsi Kossak i Antosiak - jednostka otrzymała od OSP w Chorzelach. Józef Kossak ofiarował plac, na którym pobudowano barak, pełniący funkcję pierwszej remizy strażackiej. To tam odbywały się szkolenia, zebrania, zabawy wiejskie, projekcje filmowe i wesela. Pieniądze na działanie jednostki uzyskiwano poprzez wystawienie przedstawień np. "Żołnierze na kwaterze" oraz "Kurpiowskie wesele", z którymi wyjeżdżano do innych wsi, by pozyskać pieniądze na działanie straży. W remizie odbywały się też zebrania sprawozdawczo-wyborcze, na które przybywali m.in. przedstawiciele straży z powiatu i naczelnik gminy Jednorożec Stanisław Zyra.

Kolejny zarząd przedstawiał się następująco: naczelnik - Bronisław Antosiak, prezes Stanisław Sędrowski, skarbnik - Marian Dębek, sekretarz - Marian Mierzejewski, gospodarz - Jan Więcek, zastępca naczelnika - Eugeniusz Kuciński, członek zarządu - Tadeusz Mierzejewski.

Na pierwszym planie figurka św. Jana Nepomucena. Na zdjęciu jest Krystyna Mierzejewska z wnuczką, w oddali widać stary barak pierwszej remizy strażackiej w Połoni, rozebrany ok. 1977 r. Źródło: C. Antosiak, Portrety wsi. Połoń, "Głos Gminy Jednorożec", 3(23)/2011, s. 17.

Na walnym zebraniu mieszkańców wsi w dniu 26 I 1973 r. jednogłośnie postanowiono wybudować nową remizę z garażami i świetlicą na działce OSP. Wybrano komitet budowy remizy, w skład którego weszli: przewodniczący Stanisław Bors, skarbnik Marian Dębek, członkowie: Halina Rojek, Eugeniusz Antosiak, Ryszard Suchowiecki. Komitet kierował całością spraw organizacyjnych i gospodarczych aż do rozliczenia projektu i oddania budynku do użytku. Działka strażacka o pow. 1,1 ha (przy szkole) została zamieniona na działkę przy starej remizie o pow. ok. 30 arów. Jej właścicielami byli Bolesław i Stanisław Kossak oraz Czesław Prusik.

Aby zdobyć pieniądze na budowę remizy, mieszkańcy i strażacy zbudowali drogę dojazdową od głównej szosy Małowidz-Chorzele do Połoni (dł. ok. 800 m). Żwir przywieziono ze żwirowni Czesława Kolińskiego i wyrównywano łopatami. Nad pracami czuwał Franciszek Prusik - późniejszy gospodarz remizy i jej otoczenia. Po rezygnacji Sędrowskiego z funkcji prezesa, jego następcą został Czesław Popiołek.

Nową remizę budowano bardzo szybko - fundamenty powstały w ciągu 2 dni. W noszeniu cegieł pomagali uczniowie szkoły podstawowej. Drewno na dach i podłogi sprowadzono z tartaku w Parciakach. Głównym wykonawcą był pracujący odpłatnie Stanisław Parciak, pozostali strażacy pracowali społecznie. W międzyczasie rozebrano stary barak, a działkę uporządkowano i posadzono na niej drzewa.

Źródło: Archiwum Urzędu Gminy w Jednorożcu, Kronika Urzędu Gminy.

Nowy budynek oddano do użytku 19 VI 1977 r. - w 30. rocznicę założenia OSP w Połoni. W uroczystości wzięli udział: naczelnik gminy Stanisław Cichowski, komendant rejonowy z Przasnysza Bogdan Radwański oraz strażacy z całego powiatu.

W 2014 r. remizę przebudowano na świetlicę wiejską.

Fot. InfoPrzasnysz, 2018.

7. Ulatowo Pogorzel
Tutejszą OSP założono w 1922 r. Jest zatem jedną z najstarszych, po jednorożeckiej OSP, jednostek w gminie. Pierwszym prezesem został Bronisław Czaplicki, zaś naczelnikiem - Stanisław Rudzki.

1933 r. Przed domem Benedykta Kobylińskiego w Ulatowie-Pogorzeli. Na koniach: Bolesław Borkowski i Aleksander Tworkowski. Od prawe stoją: Połomski syn, Połomski ojciec, z rowerem Antoni Roman, Szymański, Marceli Kobyliński, Franciszek Bobiński, Józef Rudzki, Witold Kobyliński, Władysława Rudzka, Bolesław Kossakowski, Wincenty Przybyłek, Stanisław Piotrak. Z tyłu na drabinie: Stanisław Borkowski i Leonard Kossakowski. Zb. rodziny Wiszowatych z Ulatowa-Pogorzeli. Źródło: Źródła do dziejów Ziemi Jednorożeckiej, red. Wojciech Łukaszewski, t. 2, Jednorożec 2012.

Jednostka w 1926 r. należała do Związku Straży Pożarnych Powiatu Przasnyskiego. Strażacy z Ulatowa-Pogorzeli uczestniczyli w uroczystości sprowadzenia relikwii św. Stanisława Kostki do Rostkowa w 1928 r. W dniu 26 V 1930 r. podczas wizyty prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Jednorożcu ubezpieczali trasę przejazdu. W dniu 6 VII 1930 r. ulatowska OSP wzięła udział w uroczystościach z okazji 10-lecia OSP Jednorożec.

T. Wojciechowska, Ulatowo-Pogorzel, [w:] Zapiski Ziemi Jednorożeckiej, red. M. Dworniczak i in., Jednorożec 2011, s. 56-61.

Pierwsza remiza strażacka była niska, drewniana i kryta papą. W skład wyposażenia jednostki wchodziły: ręczna przenośna pompa gaśnicza oraz ok. 200-litrowy beczkowóz na wodę. Nowa remiza z wykonanych ręcznie cementowych pustaków, przykryta blachą, powstała po zakończeniu II wojny światowej. Administrator parafii Jednorożec ks. Stefan Morko poświęcił na placu strażackim nową sikawkę gaśniczą, wożoną wozem konnym i uruchamianą ręcznie. Strażacy-rolnicy mieli obowiązek udostępniać swoje konie na potrzeby akcji gaśniczej, za co byli zwolnieni czasowo z szarwarku na rzecz gminy.

W trumnie Marceli Kobyliński z Ulatowa-Pogorzeli, ur. w 1905 r. i zm. 14 V 1971 r. W czasie II wojny światowej nosił ps. "Orlicz" i był zastępcą komendanta Ośrodka O II Jednorożec "Liwiec" z siedzibą w Małowidzu. Był jedną z osób, która dostarczała żywność ukrywającym się partyzantom z odziału "Łowcy", wyróżniał się jako aktywny AKowiec. Prezes OSP Ulatowo-Pogorzel w latach 1957-1961, skarbnik 1961-1965. Zbiory Janiny Wiszowatej z Ulatowa-Pogorzeli.

Jednostka otrzymała sztandar w 51. rocznicę założenia, podczas uroczystości, jaka odbyła się 27 V 1973 r. Wówczas oddano do użytku nową remizę wraz z garażami. Budowę zainicjował i jej przewodniczył Mieczysław Pietrzak, który doprowadził też do pozyskania samochodu bojowego.

Drużyna OSP Ulatowo-Pogorzel po zajęciu II miejsca w wojewódzkich zawodach sportowo-pożarniczych 25 VI 1983 r. Zbiory Janiny Wiszowatej z Ulatowa-Pogorzeli.

OSP z Ulatowa-Pogorzeli otrzymała wiele nagród i odznaczeń, m.in.: Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa, II miejsce w Wojewódzkich Zawodach Sportowo-Pożarniczych w Ostrołęce w 1974 r., I miejsce w Rejonowych Zawodach w Jednorożcu w 1987 r., a 2 lata później II miejsce w Rejonowych Zawodach w Jednorożcu.

14 V 2000 r., strażacy z Ulatowa-Pogorzeli przygotowują się na wyjazd do Jednorożca na uroczystości z okazji 80-lecia OSP Jednorożec. Zbiory Janiny Wiszowatej z Ulatowa-Pogorzeli.

Wśród strażaków wyróżniał się Józef Wiszowaty, który przez wiele lat pełnił różne funkcje w Zarządzie Powiatowym Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Przasnyszu. Był też członkiem Zarządu Wojewódzkiego ZOSP RP w Ostrołęce i Prezesem Zarządu Gminnego ZOSP w Jednorożcu.

Józef Wiszowaty (1937–2007). Źródło: A. Drwęcki, Dzieje ochotniczych straży pożarnych w powiecie przasnyskim, Przasnysz 2002.

Od 2006 r w budynku remizy w Ulatowie-Pogorzeli funkcjonuje ośrodek przedszkolny. Rok później strażacy udostępnili lokal na świetlicę wiejską. W 2011 r. jednostka świętowała 90 lat istnienia. Zdjęcia z uroczystości można obejrzeć tutaj: KLIK.

Fot. InfoPrzasnysz, 2018.

W procesji eucharystycznej w parafii Jednorożec, do której należący Budy Rządowe, strażacy z OSP Ulatowo-Pogorzel podtrzymują kapłana niosącego Najświętszy Sakrament. Biorą udział w warcie honorowej przy Grobie Pańskim w kościele w Jednorożcu.

8. Żelazna Rządowa
Jednostka powstała w 1951 r. dzięki staraniom: Bolesława Berka, Czesława Milińskiego i Henryka Orlika. Cztery lata później kupiono sztandar.

Lata 60. XX w. Zebranie wiejskie w Żelaznej Rządowej, w tle budynek remizy strażackiej. Zb. rodziny Łukaszewskich z Żelaznej Rządowej.

W sierpniu 1974 r. oddano do użytku remizę OSP w Żelaznej Rządowej, którą zbudowano w czynie społecznym. Obecnie trwa jej rozbudowa i przebudowa na świetlicę wiejską.